неділю, 26 квітня 2020 р.

6-VII тиждень

Тема Двознаки.  Знайомство 
  Особливістю польської мови є так звані двознаки ,які читаються як один звук.
    Двознаки в польській мові 
Більшість мов для позначення декотрих звуків використовують
поєднання приголосних букв (двох або більше). Так, англійська мова для
передачі звука [ч] використовує поєднання букв eh, для передачі звука [ш] –
sh; німецька мова для передачі звука [х] використовує поєднання букв eh,
для звука [ш] – sch; українська мова використовує поєднання букв дз для
передачі звука [дз].
Так само і польська мова для передачі звуків [х], [ч], [ш], [ж], [дз],
[дж”], [дж] використовує поєднання двох букв ch, cz, sz, rz, dz, dź, dż.
Отже, двознак (dwuznak) – це поєднання двох букв для передачі одного
звука.
Двознак ch вимовляється так само, як українське [х]:
chata [хaта] – хата
chudy [худи] – худий
gmach [ґмах] – будинок
pech [пех] – невдача
chór [хур] – хор
choroba [хороба] – хвороба
Ви, напевно, вже звернули увагу на те, що у польській мові звук [х]
\ г.., , .
передають літерою h або двознаком ch. Таке написання склалося історично,
і далі у нас піде мова про те, як на письмі розрізняти написання ch і h.
Двознак cz [ч] вимовлюється так само, як українське ч:
czemu [чему] – чому
czysty [чисти] – чистий
cztery [чтери] – чотири
warkocz [варкоч] – коса (дівчини)
czarny [чарни] – чорний
prócz [пруч] – крім
Увага! Приголосний cz у польській мові завжди твердий. Тому
неприпустимою є його м’яка вимова, як, наприклад, у російській мові.
Двознак sz [ш] вимовляється так само, як українське [ш]:
szary [шари] – сірий
paszport [пашпорт] – паспорт
szafa [шафа] – шафа
poduszka [подушка] – подушка
szatyn [шатин] – шатен
tusza [туша] – тулуб
Двознаки dz і dż вимовляються так само, як українські дз і дж:
dzwon [дзвон] – дзвін
dżem [джем] – джем
dzban [дзбан] – глечик
dżokej [джокей] – жокей
rodzony [родзони] – рідний
dżungla [джунґля] – джунглі
Зрідка приголосні d і z та dż  і вимовляються роздільно. Це відбувається
тоді, коли d стоїть у кінці префікса, a z – на початку кореня, наприклад:
odznaka [одзнака] – нагорода
odżywczy [одживчи] – поживний
Двознак rz вимовляється як український приголосний ж (на початку
слова, між двома голосними та після дзвінких приголосних):
rzeka [жека] – ріка
brzoza [бжоза] – береза
rzut [жут] – кидок
drzewo [джево] – дерево
rzecz [жеч] – річ
orzech [ожех] – горіх
Але після глухих приголосних, внаслідок асиміляції, приголосний rz
набуває звучання ш:
krzyk [кшик] – крик
trzeba [тшеба] – треба
przystanek [пшистанек] – зупинка
chrzan [хшан] – хрін
trzoda [тшода] – череда
krzywda [кшивда] – кривда, образа
przygoda [пшиґода] – пригода
pokrzywa [покшйва] – кропива
У кінці слів приголосний rz вимовляється приглушено, але повністю в
ш не переходить:
marynarz [марйнажш] – моряк
harcer? [харцежш] – скаут, піонер
bramkarz [брамкажш] – воротар
Rz оглушується інколи і в позиції після голосного перед глухим
приголосним:
wierzch [в’їешх] – верх
zmierzch [зм’їешх ] – сутінки
Увага! У слові marznąć [марзнон’ч”] – мерзнути, та у похідних від
цього слова (marzły, zmarzł) літери r і z не творять двознака і вимовляються
роздільно.
Літери r і ż ніколи не творять двознака і читаються завжди роздільно:
dzierżawa, rżnąć, oberża.
Знайомство
2OFICJALNIE.Jak pani (pan)ma na imię?    Як Вас звати?
  Jak się  pani (pan) nazywa?  Як Ваше прізвище?
  Mam na imię Ania.                  Мене звати Аня.
   Nazywam się Kowalska. Ania Kowalska.     Моє прізвище Ковальська.Аня Ковальська.
3.Діалог.
   -Cześć,mam na imię Jadwiga. Jak się nazywasz ?
   -Miło mi. Nazywam się Paweł  Sadowski.
  -Bardzo mi miło. 
NIEOFICJALNIE. Jak masz na imię ?          Як тебе звати.
Jak się nazywasz?                                         Яке твоє прізвище?

Завдання

Календар, сповнений радості. Державні свята Польщі. День Конституції( написати свята 1,2,3 травня описати їх) 

суботу, 4 квітня 2020 р.

9к-3т



Czesław Miłosz

Urodzony 30 czerwca 1911 r. w Szetejniach na Litwie, w rodzinie szlacheckiej herbu Lubicz, studiował polonistykę i prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Członek formacji poetyckiej Żagary, zadebiutował poezją na łamach czasopisma „Alma MaterVilnensis”. Podczas II wojny światowej przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował jako woźny w Bibliotece Uniwersyteckiej i uczestniczył w podziemnym życiu literackim. Po wojnie był dyplomatą komunistycznego rządu w USA i w Paryżu, ale w 1951 r. poprosił o azyl polityczny we Francji i ukrywał się w Maisons-Laffitte, siedzibie legendarnego pisma emigracyjnego „Kultura”. Dwa lata później Instytut Literacki, prowadzony przez naczelnego „Kultury” Jerzego Giedroycia, wydał „Zniewolony umysł” Miłosza, przedstawiający mechanizm myślenia człowieka w demokracjach ludowych.
W 1960 r. Miłosz wyjechał do USA, gdzie wykładał literaturę słowiańską na Harvardzie i na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkley. Choć tworzył poezję różnorodną, największe uznanie zdobyły jego wiersze polityczne. W PRL został oficjalnie uznany za zdrajcę, a od 1951 do 1980 r. istniał zakaz publikacji jego utworów i wymawiania jego nazwiska. W 1978 r. Miłosz został nagrodzony Międzynarodową Nagrodą Literacką Neustadt, nazywaną „Małym Noblem”, a w 1980 r. Literacką Nagrodą Nobla. W 1993 r. wrócił do Polski i zamieszkał w Krakowie. Tu napisał książki „Legendy współczesności” i „Piesek przydrożny”. Zmarł 14 sierpnia w 2004 r. Został pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce w Krakowie.





















7к-3т

Любі учні! Вітаю всіх із завершенням канікул і початком нового етапу дистанційного навчання!


ІІІт  - Дистанційне д- завдання
УРОК ПОЛЬСЬКОЇ МОВИ 
  ДЛЯ УЧНІВ 7 КЛАСУ
Podróż do Winnicy
Podróż do Winnicy СТ.153У підручнику
Z Odessy do Winnicy przejechali autobusem. Drogą posuwali się powoli i oglą-
dali piękne krajobrazy. Jechało nią mnóstwo busów, autobusów, „marszrutek”, cię-
ż
arówek i oczywiście samochodów osobowych. Nie zabrakło też wozu konnego,
traktora z przyczepą, motocykli, nawet jeden był z przyczepką, skuterów. Jeździły
nimi też kobiety, a niektóre bez kasków!
Przy drodze, na poboczach, sprzedawano owoce i jakieś miotły, koszyki, ktoś
sprzedawał sok brzozowy własnego wyrobu, i miał też stos słoików z kolorowym
sokiem domowej roboty i grzybami chyba. Było też stoisko z kolorowymi, wielkimi maskotkamipluszakami, prosto z Chin.
Na stacji benzynowej niektórzy zjedli hot-dogi, niektórzy drożdżówki, ktoś
skorzystał z toalety, a opiekunowie wypili pyszną kawę.
Mam już dość, wolę latać samolotempowiedział Darek.
Skąd wiesz? Przecież nigdy nie leciałeś samolotem.
No właśnie: nie płynąłem też statkiem. Niczym nie płynąłem i nie leciałem.
A ty płynęłaś?
– Statkiem nie, promem. Do Szwecji kiedyś płynęłam, ale bez samochodu. Tata
mnie zabrał.
– No, twój tata to chyba tylko rakietą nie leciał…
– Rakietą się nie lata, tylko statkiem kosmicznym, wahadłowcem też można.
Rakieta to tylko taki duży silnik…
153
– O patrzcie, tu skręca się do Żytomierza – już tam byliśmy. No, to zrobiliśmy
wielkie koło!
– A mnie się marzą podróże w dawnym stylu, pociągiem, starą linią kolejową,
tunelami, wiaduktami, mostami…
– I żeby ten pociąg jechał do domu, bo już trochę tęsknię…
Po zakwaterowaniu w internacie szkolnym w Winnicy mieli lekcję historii – o
tym, co się działo na tych ziemiach w latach 1918–1921.
Złożyli kwiaty pod tablicą
upamiętniającą spotkanie w Winnicy przywódcy Ukraińskiej Republiki Ludowej
Atamana Symona Petlury i Marszałka Józefa Piłsudskiego. Pod tablicą pani Larysa
mówiła:
– Dnia 16 maja 1920 r. Józef Piłsudski przyjechał do Winnicy, stolicy dawnej
guberni podolskiej, położonej nad Bohem. Miasto to od początku maja, a więc od
wyzwolenia z rąk bolszewików, pełniło funkcję tymczasowej stolicy Ukraińskiej
Republiki Ludowej. Piłsudski przybywał do miasta na zaproszenie Semena Petlury.
Na dworzec kolejowy Piłsudski planowo miał przybyć o 10 rano, jednakże
dotarł na miejsce z godzinnym opóźnieniem. Tego poranka rzęsiście padało, ale
mimo to na peronie zgromadziła się „masa ludzi: panów w odświętnych strojach
i pań w pięknych, letnich kapeluszach pod parasolami i bez parasoli. Stojąca na
peronie kompania honorowa sprezentowała broń”. Orkiestra odegrała hymny narodowe: polski i ukraiński. Tysiące ludzi krzyczało: „Niech żyje! Niech żyje!”
Pamiątką tego przyjazdu są słynne fotografie i film przedstawiający Petlurę i
Piłsudskiego na dworcu kolejowym salutujących przez okna w salonce.
Aby upamiętnić to historyczne spotkanie 11 listopada 2014 roku na dworcu w
Winnicy odsłonięto pamiątkowa tablicę.
 Виконати Вправу( 10б) Ćwiczenie 5        ст.156
Opisz swoją podróż, którą odbyłaś/ odbyłaś po Ukrainie odpowiadając na pytania:
1. Kiedy to było?
2. Jaki był cel podróży?
3. Czym jechałaś/ jechałeś?
4. Jak długo trwała podróż?
5. Jak oceniasz tę podróż?
6. Kogo spotkałaś/ spotkałeś po drodze?
7. Opisz spotkaną przez ciebie osobę.
8. Co robiłaś/ robiłeś po drodze?
9. Pokaż na mapie miejsca, które odwiedziłaś/ odwiedziłeś.
10. Dokąd prowadzą linie kolejowe, drogi od miasta, które zwiedzałaś/ zwiedzałeś?

 Виконати Вправу( 2б)  6  ст.156
Jak przebiegła podróż grupie Darka? Dlaczego czuli się zmęczeni?


«ПЕРЛИНИ НАРОДНОЇ МУДРОСТІ» (12б)
Поєднайте польські прислів’я і приказки  та їх відповідники в українській мові( можна кольоровими олівцями)

Nie chwal dnia przed zachodem słońca.
Без праці нема калачів.
Nie wywołuj wilka z lasu.
Не все те золото, що блищить.
Bez pracy nie ma kołaczy. 
У страху очі великі.
Co kraj, to obyczaj.
Не хвали день перед заходом сонця.
Nie wszystko złoto, co się świeci.
Дві голови краще, ніж одна.
Co dwie głowy, to nie jedna.
Як постелиш, так і виспишся.
Strach ma wielkie oczy.
Кожен край має свій звичай.
Jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz.
Не викликай вовка з лісу.