Повторення за рік -підготовка до тематичної роботи Temat: Jeszce trochę ortografii.

 Temat: Jeszce trochę ortografii.

Przypomnij sobie zasady pisowni ó i u, rz i ż, ch i h. Następnie wykonaj ćwiczenia.

Ó piszemy:

• gdy w innych wyrazach lub innych formach tego samego wyrazu wymienia się na o, a, e.

Przykłady: stół – stoły; chłód – chłody- chłodek; wrócić – wracać; skrót – skracać; trójka – trzeci; zgniótł – zgniecie

• w zakończeniach –ów, -ówka (wyjątki: skuwka, wsuwka, zasuwka), -ówna

Przykłady: rodziców; Kraków; złotówka; widokówka; aptekarzówna

• W niektórych wyrazach piszemy „ó”, mimo że nie wymienia się; trzeba je zapamiętać!

Przykład: córka, włóczka, ogórek, chór, próba, skóra, król, góra, wiewiórka, wróbel

U piszemy:

• W rzeczownikach zakończonych na –unek, -us, -usz, -uch, -ura, -ulec

 Przykłady: rysunek, rebus, kapelusz, racuch, natura, budulec

•  W czasownikach kończących się na –uj, -uje

 Przykłady:  pracuj, maluje

•  Na początku wyrazu (wyjątek: ósemka, ósmy, ówczesny, ów, ówdzie)

 Przykłady:  ubranie, uśmiech

•  Na końcu wyrazu:

Przykłady:  kotu, namiotu

•  W wyrazach, które trzeba zapamiętać:

Przykłady:  arbuz, cukier, kula, wujek

Rz piszemy:

• gdy w innych formach tego samego wyrazu lub w innych słowach wymienia się na r

Przykłady: dworzec – dworca, wzorzysty – wzór, morze – morski

• po spółgłoskach b, p, d, t, g, k, ch, j, w (wyjątki: kształt, bukszpan, pszenica, pszczoła, Pszczyna, wszyscy, gżegżółka),

Przykłady: brzeg, przezorny, drzwi, trzeba, grzeczny, krzak, chrzan, dojrzewać, wrzask

• w wyrazach rodzaju męskiego zakończonych na –arz, -erz (wyjątki to między innymi: garaż, pejzaż, jeż, bandaż, papież) oraz – mistrz, mierz,

Przykłady: młynarz, dorożkarz, kucharz, kołnierz, nietoperz, harcerz, kuchmistrz, zegarmistrz, czasomierz, wodomierz

• w niektórych wyrazach, mimo że nie wymienia się na r – pisownię tych słów należy zapamiętać.

Przykłady: warzywo, rzepa, rzodkiewka, porzeczka, rzucać się, tarzać się, uderzyć, wierzgać, korzystać, kojarzyć, rząd, urząd, porządek, zarząd, rządzić

Ż piszemy:

• kiedy w innych formach danego wyrazu lub w innych wyrazach wymienia się na g, dz, h, z, ź, s,

Przykłady: potężny – potęga; mosiężny – mosiądz; drużyna – druh; grożę – groza; obrażać – obraźliwy; wyżej – wysoko

• po literach r, l, ł, n,

Przykłady: Elżbieta, małże, oranżada, drżeć

• w niektórych słowach, mimo że nie wymienia się na g, dz, h, z, ź, s – pisownię tych wyrazów należy zapamiętać.

Przykłady: mżawka, żal, żart, żyto, żniwo, życzenie, żywo, żurek, żubr, żółty,żaglówka

H piszemy:

• gdy wymienia się w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach na: g, ż, z, dz. 

Przykłady: wahać się – waga;  druh – drużyna;  błahy - błazen

• w wielu wyrazach, które należy zapamiętać.

Przykłady: czyhać, ohydny, huk, hejnał, wehikuł.

Ch piszemy:

• gdy w innej formie danego wyrazu lub w wyrazie pokrewnym wymienia się na sz.

Przykłady: uciecha - ku uciesze;  cicho - cisza,

• na końcu wyrazów.

Przykłady: proch, uśmiech, zeszytach (wyjątek: druh),

• po spółgłosce s.

Przykłady: schować, schody, schadzka.

• w większości wyrazów ch jest niewymienne

Przykłady: chcieć, chuchać, chmura, chochoł, chudy, chętnie, chochla.

Temat: Co już wiem o literach, głoskach i sylabach?

Litera

Litera to najmniejszy znak graficzny.

Litery widzimy i piszemy.  

Każdą literę możemy wymówić. Kiedy ją wymawiamy, wymawiamy głoskę.

Głoska

Głoska to najmniejszy i niepodzielny dźwięk mowy dający się wyodrębnić słuchem.

Głoski słyszymy i mówimy. 

Literę czytam oraz piszę, głoskę wymawiam oraz słyszę.

• Jednej głosce może odpowiadać jedna litera (np. a, b, z, o) lub połączenie liter: sz, cz, rz, ch, dz, dź, dż
• W języku polskim są głoski, które zapisujemy za pomocą różnych liter: u i ó (np. ulewa, góry); h i ch (np. huragan, wichura), ż i rz (np. plaża, morze).
• Głoski w języku polskim dzielą się na samogłoski i spółgłoski. Samogłosek jest osiem. Są to: a, ą, e, ę, i, o, y, u (ó). pozostałe głoski to spółgłoski. 

Wyrazy można podzielić na części zwane sylabami. Każda sylaba musi zawierać jedną samogłoskę (wyjątek stanowi "i"). Sylabę może tworzyć:

• sama samogłoska (o - woc)
• samogłoska z jedną spółgłoską (mo- rze)
• samogłoska z kilkoma spółgłoskami (pla - ża)

Ćwiczenie 1. W poniższych wyrazach policz głoski, litery i sylaby. W każdej sylabie podkreśl samogłoskę.

wzór: wszystko

Litery:  8 (w-s-z-y-s-t-k-o )

Głoski: 7 (w-sz-y-s-t-k-o)

Sylaby:  2 (wszy-stko lub wszys- tko)    

Uczę się języka polskiego

Виконати Контроль навичок читання

На першій сторінці підписати:

Контроль навичок читання

з польської мови

учня (учениці) 9-А(Б) класу

ЗОШ І-ІІІ ступенів No 4 м.Славути

Прізвище Ім’я (Р.в)

З другої сторінки виконуєте роботу, вказавши Завдання №    (обираєте довільно).

Обов’язково вказуєте номер завдання. Пишете охайно, не світлою ручкою, без

виправлень.

№1(5б)

Uczę się języka polskiego

  Nazywam się Mikołaj. Mieszkam od urodzenia w Kijowie. Od dwóch lat uczę się języka polskiego. Nauka nie sprawia mi kłopotów. Potrafię wymawiać trudne słowa, choć nie zawsze mogę je poprawnie zapisać. Na lekcjach staram się jak najwięcej rozmawiać w tym języku. Moje koleżanki i koledzy mają większe problemy, popełniają jeszcze dużo błędów. Ale jesteśmy optymistami, wierzymy, że nauczymy się dobrze mówić i pisać po polsku. Nasz nauczyciel mówi, że jesteśmy bardzo zdolni i ambitni. Choć uczymy się dopiero drugi rok, umiemy więcej niż inni, którzy uczą się dłużej od nas.

  W wakacje pojadę do Polski, aby lepiej poznać ten kraj i Polaków.

I Odpowiedz pełnymi zdaniami na pytania do tekstu.

1.        Gdzie mieszka Mikołaj?

____________________________________________________________________________________________________________________________________

2.        Jak długo uczy się on języka polskiego?

____________________________________________________________________________________________________________________________________

3.        Czy jest zadowolony ze swojej nauki?

____________________________________________________________________________________________________________________________________

1.     Jak nauczyciel ocenia swoich uczniów?

____________________________________________________________________________________________________________________________________

2.     Po co Milołaj chce pojechać do Polski?

____________________________________________________________________________________________________________________________________

KTOŚ

Podczas przyjęcia nikt nie zwracał na mnie uwagi. Wprawdzie sam pan domu otworzył mi drzwi, a potem zwrócił się do mnie z uprzejmym: „Może pan zdejmie płaszcz”, ale miałem wrażenie, że spodziewał się kogo innego. Goście, którzy przybyli przede mną, uścisnęli mi dłoń mówiąc przy tym: ” Bardzo mi przyjemnie” albo „Bardzo mi miło”, ale potem wracali do przerwanych rozmów. Gdy podano do stołu, pani domu zapytała:” Może jeszcze sałatki”?, ale podejrzewałem, że nie była to propozycja w jakimś głębszym znaczeniu. Po kolacji, gdy zapanował swobodny i ożywiony nastrój, postanowiłem podać popielniczkę jednej pani, ale okazało się, że niepaląca. Zacząłem opowiadać dowcip, ale przyszedł spóźniony, ważny widocznie gość, bo wszyscy wstali z miejsc, żeby się z nim przywitać, i później już nikt się nie domagał, żebym dokończył. Usiadłem więc w kącie, licząc na to, że moje dobrowolne odosobnienie zaintryguje zebranych i poproszą mnie, bym się do nich przyłączył, co jednak nie nastąpiło. Wreszcie postanowiłem zastosować sposób radykalny: opuścić zebranie, a przynajmniej wyrazić ten zamiar. Pan i pani domu nie próbowali mnie zatrzymać, kiedy oznajmiłem, że pilne sprawy zmuszają mnie do przedwczesnego odejścia. Wprawdzie pan domu powiedział: „Szkoda”, ale nie sprecyzował, co miał na myśli, więc równie dobrze mógł mieć na myśli: „Szkoda, że siedział pan tak długo”. Zaś pani domu powiedziała wprawdzie: „Może pan jeszcze kiedyś wpadnie”, co mogło też znaczyć: „Może pan wpadnie do włazu kanalizacji miejskiej”. Zamknęły się za mną drzwi i znalazłem się na schodach.

Dałem im ostatnią szansę i odczekałem na schodach jeszcze pół godziny. Ale drzwi pozostały zamknięte, nikt ich nie otworzył, żeby mnie wezwać z powrotem. Wyszedłem na ulicę i wolnym krokiem, na wypadek gdyby mnie chcieli dogonić i błagać, bym pozostał z nimi, wróciłem do domu.

O świcie obudził mnie dzwonek do drzwi wejściowych. Otworzyłem. W drzwiach stał gospodarz przyjęcia, który jeszcze kilka godzin temu pożegnał mnie tak obojętnie. Wydawał się zakłopotany.

- My wszyscy bardzo żałujemy, że wyszedł pan tak wcześnie. – Zaczął od progu.

- Nie szkodzi, już wracam, tylko się ubiorę.

- Niestety, goście już się rozeszli. Pan wyszedł na samym początku, prawda?

- Miałem swoje powody.

- O właśnie! My wszyscy byliśmy bardzo ciekawi, dlaczego pan wyszedł.

- Miałem coś do załatwienia.

- Niewątpliwie, niewątpliwie. Ale zwrócił pan tym powszechną uwagę, o niczym innym nie mówiono, tylko o panu.

- Naprawdę?

- Tak, niektórzy chcieli nawet pana odszukać, ale powiedziałem, że załatwię to sam. Ostatecznie jako gospodarz jestem odpowiedzialny.

- Słusznie.

- Cieszę się, że pan się zgadza. Po co robić z tego sprawę? Załatwmy to między nami, tylko ja i pan, bez świadków.

- Proszę bardzo, nie jestem człowiekiem, który nie wybacza.

- Więc niech pan odda ten zegarek.

- Jaki zegarek?

- Niech pan nie udaje. Pan najlepiej wie, że jednemu z gości zginął zegarek.

- I pan myśli, że to ja ukradłem?

- A kto, jak nie pan? Nie tylko ja, wszyscy tak myślą.

Uściskałem go, chociaż się wzbraniał. Nie chciał świętować razem ze mną i odszedł grożąc, że zawiadomi policję. Mimo to byłem szczęśliwy. Zawsze wiedziałem, że jestem kimś, i nareszcie to zauważono.

Написати правда чи фальш

№2 KTOŚ (7б)

1. Pan domu otwierając mi drzwi zwrócił się do mnie bardzo nieuprzejmie
2. W domu już byli goście
3. Wszystkim obecnym spodobał się mój dowcip
4. Niektórzy goście zauważyli moje odosobnienie i poprosili mnie o przyłączenie się do nich
5. Postanowiłem opuścić dom. Pan i pani domu nie próbowali mnie zatrzymać
6. Pan domu powiedział: „Szkoda, że siedział pan tak długo”
7. Czekałem na schodach jeszcze jedną godzinę
8. Następnego dnia po południu przyszedł do mnie gospodarz przyjęcia
9. Powiedział, że wszyscy goście cały wieczór tylko o mnie mówili
10. Jednemu z gości zginął zegarek