Rok 2017 - 150. rocznica urodzin Józefa Piłsudskiego

i500-та річниця початку Реформації, 300-та річниця коронування ікони Матері Божої Ченстоховської, 200-та річниця смерті Тадеуша Костюшка, 150 років від дня народження Юзефа Пілсудського, 75-та річниця створення Армії Крайової, 50-ті роковини смерті Збігнєва Цибульського – ці та інші пам’ятні дати відзначатимуть у Польщі у 2017 р. Про це інформує портал dzieje.pl.

Січень

– 220-та річниця створення Польських Легіонів у Італії: 9 січня 1797 р. генерал Ян Генрик Домбровський підписав угоду з Ломбардією про створення першого після третього поділу Польщі військового формування. 20 січня Домбровський закликав вступати до Легіонів.

– 50 років тому, 8 січня 1967 р., в аварії на вроцлавському головному залізничному вокзалі загинув Збігнєв Цибульський, якого вважають одним із найкращих польських акторів.

2017-й має багатьох покровителів. У Польщі це рік Тадеуша Костюшка, Юзефа Пілсудського, Джозефа Конрада, брата Альберта Хмельовського, Гонората Козьмінського, Юзефа Галлера, Владислава Рачкевича і Владислава Бєганського.

Особливе місце в пантеоні польських національних героїв займає померлий 200 років тому Тадеуш Костюшко. Він символ свободи та взірець патріота, якого вшановують не лише поляки, але й американці.

2017-й буде також роком Пілсудського. Нагодою для цього стала 150-та річниця народження глави держави, головнокомандувача й першого маршалка Польщі.

, mąż stanu, współtwórca niepodległej Polski; jeden z przywódców PPS Frakcji Rewolucyjnej; współzałożyciel i komendant główny Związku Walki Czynnej; komendant główny Związku Strzeleckiego; dowódca I Brygady Legionów Polskich i inicjator utworzenia Polskiej Organizacji Wojskowej. Po odzyskaniu niepodległości Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz, marszałek Polski. W 1926 r. dokonał zamachu stanu, w wyniku którego przejął władzę w państwie; dwukrotny premier, Generalny Inspektor Sił Zbrojnych i minister spraw wojskowych w latach 1926-1935. Zmarł 12 maja 1935 r. w Belwederze.

"Piłsudski odwołując się do Słowackiego uważał, że bez marzeń niemożliwe jest realizowanie wielkich celów. Takim marzeniem było doprowadzenie do niepodległości Polski, traktowane przez dużą część społeczeństwa jako fanaberia. Racjonalizm Piłsudskiego zawsze wspierał się na myśleniu romantycznym" - mówił prof. Andrzej Chojnowski z Instytutu Historycznego UW.

Stanisław Cat-Mackiewicz, wspominając atmosferę panującą po śmierci marszałka, pisał: "Piłsudski miał fanatycznych wielbicieli, którzy go kochali więcej niż własnych rodziców, niż własne dzieci, ale było wielu ludzi, którzy go nienawidzili, miał całe warstwy ludności, całe dzielnice Polski przeciwko sobie, potężną nieufność do siebie. I oto nie znać było tego w dniu pogrzebu. Przeciwnie, można stwierdzić jako fakt i prawdę, że w dniach jego pogrzebu, że na wieść o jego śmierci, strach i zalęknienie, co stanie się teraz z Polską, kiedy Jego zabrakło, przeleciał od Bałtyku poprzez Poznańskie i Śląsk i od Karpat do Dźwiny. Po całej wielkiej ojczyźnie, którąśmy cztery lata po jego śmierci stracili". (PAP)rudnia 1867 r. w Zułowie na Wileńszczyźnie urodził się Józef Piłsudski, mąż stanu, współtwórca niepodległej Polski; jeden z przywódców PPS Frakcji Rewolucyjnej; współzałożyciel i komendant główny Związku Walki Czynnej; komendant główny Związku Strzeleckiego; dowódca I Brygady Legionów Polskich i inicjator utworzenia Polskiej Organizacji Wojskowej. Po odzyskaniu niepodległości Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz, marszałek Polski. W 1926 r. dokonał zamachu stanu, w wyniku którego przejął władzę w państwie; dwukrotny premier, Generalny Inspektor Sił Zbrojnych i minister spraw wojskowych w latach 1926-1935. Zmarł 12 maja 1935 r. w Belwederze.

"Piłsudski odwołując się do Słowackiego uważał, że bez marzeń niemożliwe jest realizowanie wielkich celów. Takim marzeniem było doprowadzenie do niepodległości Polski, traktowane przez dużą część społeczeństwa jako fanaberia. Racjonalizm Piłsudskiego zawsze wspierał się na myśleniu romantycznym" - mówił prof. Andrzej Chojnowski z Instytutu Historycznego UW.

Stanisław Cat-Mackiewicz, wspominając atmosferę panującą po śmierci marszałka, pisał: "Piłsudski miał fanatycznych wielbicieli, którzy go kochali więcej niż własnych rodziców, niż własne dzieci, ale było wielu ludzi, którzy go nienawidzili, miał całe warstwy ludności, całe dzielnice Polski przeciwko sobie, potężną nieufność do siebie. I oto nie znać było tego w dniu pogrzebu. Przeciwnie, można stwierdzić jako fakt i prawdę, że w dniach jego pogrzebu, że na wieść o jego śmierci, strach i zalęknienie, co stanie się teraz z Polską, kiedy Jego zabrakło, przeleciał od Bałtyku poprzez Poznańskie i Śląsk i od Karpat do Dźwiny. Po całej wielkiej ojczyźnie, którąśmy cztery lata po jego śmierci stracili". (PAP)